การปฏิบัติงานทางไกล

โดยทั่วไป อาศัยการรับรู้สถานการณ์ของผู้ปฏิบัติงานที่เป็นมนุษย์ และถือว่าไม่มีการรับรู้สถานการณ์และความเป็นอิสระสำหรับระบบไร้คนขับ ในอีกด้านของสเปกตรัม หุ่นยนต์อัตโนมัติเต็มรูปแบบจะมีการรับรู้สถานการณ์ที่พัฒนาขึ้นอย่างมาก ในขณะที่ผู้ควบคุมที่เป็นมนุษย์ เครื่องบด ตามทฤษฎีแล้ว จะต้องการน้อยกว่าตามลำดับ ในทางปฏิบัติความสัมพันธ์นี้ซับซ้อนกว่า การรับรู้สถานการณ์ของผู้ปฏิบัติงานที่เป็นมนุษย์และระบบไร้คนขับสามารถพึ่งพากันได้ ในขณะที่ระดับความเป็นอิสระของหุ่นยนต์อาจผันผวนในระหว่างภารกิจที่กำหนด นอกจากนี้ ธรรมชาติและระดับของการโต้ตอบของมนุษย์จะถูกกำหนดโดยความมั่นใจของผู้ปฏิบัติงานในการรับรู้สถานการณ์ของระบบไร้คนขับ เช่นเดียวกับความน่าเชื่อถือของข้อมูลที่ให้ ความเป็นอิสระของสุนัข Segway RMP 400 ใช้ 5D Behavior Engine เพื่อให้มีความสามารถในการนำทางความเร็วสูง รวมถึงการหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวาง การนำทางเวย์พอยต์ และการติดตาม (ภาพโดยคริส คิเกอร์) หากต้องการใช้อุปมาอุปไมยทั่วไป ให้คิดว่าระบบไร้คนขับเป็นเหมือนสุนัข สุนัขมีประโยชน์ในการล่าเพราะกลิ่นและการได้ยินที่แหลมคม นั่นคือการรับรู้สถานการณ์ที่ดี เห็นได้ชัดว่า การไม่ใช้สายจูง (การทำงานระยะไกล) นั้นมีประโยชน์มากกว่า และปล่อยให้สุนัขวิ่งอย่างอิสระ (อิสระ) เนื่องจากความพยายามของนักล่าที่ลดลงในการควบคุมสุนัขและพื้นที่มากขึ้นที่สามารถครอบคลุมได้ (ปรับปรุงความสำเร็จของภารกิจ ). อย่างไรก็ตาม นักล่าต้องมีศรัทธาในความสามารถของสุนัข เฝ้าดูพวกมันอย่างระมัดระวัง (ทั้งทางสายตาและทางเสียง) และควบคุมพวกมันเป็นครั้งคราว (ลดอิสระของพวกมัน) ตัวอย่างเช่น หากเขาได้ยินเสียงสุนัขเห่า เขาจะต้องตีความเสียงนั้นเพื่อดูว่ามีเหยื่ออยู่หรือไม่ สุนัขกำลังมีปัญหา หรือสุนัขกำลังเห่าหอนโดยไม่มีเหตุผลเลย ในทำนองเดียวกัน