นั้นเขาก็หมกมุ่นอยู่กับความว่างเปล่า แต่ในความเป็นจริงการดำรง

นั้นเขาก็หมกมุ่นอยู่กับความว่างเปล่า แต่ในความเป็นจริงการดำรงอยู่ของมนุษย์ที่เป็นส่วนประกอบได้จมอยู่ในตัวเอง ความสงบโดยไม่รู้ตัวเช่นนี้เรียกว่าฌาน คุณสมบัติอันสูงส่งของการเป็นผู้นำ นักบุญนิโคลัส  ทุกสิ่งโดยตรงและอำนาจในการควบคุมทุกสิ่ง ตราบใดที่บุคคลในสถานะนี้ละทิ้งตนเอง รวมเป็นหนึ่งกับทุกสิ่งและสามารถกลายเป็นผู้ครอบครองสิ่งที่เขารวมเข้าด้วยกัน รัฐนี้ได้รับการส่งเสริมให้เป็นเป้าหมายของทุกคนและทุกสิ่ง พระพุทธเจ้าจึงเป็นพุทธะเพราะบรรลุความเป็นไปที่จะดื่มด่ำในสภาวะนี้ได้ตลอดเวลา และนั่นถือเป็นพรอันประเสริฐสุดของพวกเขานักบุญนิโคลัสได้สังเกตความโน้มเอียงของเซนที่มีต่อการฝึกโยคะตามความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม ท่านไม่ได้พิจารณาถึงลักษณะเฉพาะดังกล่าวของคำสอนเรื่องการถ่ายทอดสภาวะของการ ตื่นรู้ โดยตรงจากอาจารย์ไปสู่ศิษย์ โดยไม่ใช้คำสั่งปากเปล่าหรือลายลักษณ์อักษร แต่ด้วยคำสอนอันสูงส่งนี้เกี่ยวกับความรักของพระพุทธเจ้าที่มีต่อโลก พระพุทธเจ้าเองก็ไม่เปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย พระองค์ยังคงบุคลิกที่อื้อฉาวในตำนานและไม่น่าเป็นไปได้เช่นเดิม การวิจารณ์โรงเรียนนี้ เซนต์นิโคลัสเขียนว่าโรงเรียนนี้ทำให้ญี่ปุ่นเสียหายมากกว่านิกายอื่นๆ[13] มันไม่เคยเกิดขึ้นกับใครเลยที่ประโยคนี้จากปากของโบซ่าน่ากลัวแค่ไหน ไม่ว่าคุณจะบาปมากแค่ไหน แค่พูดว่า นามู อมิดะ บุตสุแล้วทุกอย่างจะได้รับการอภัย ในศตวรรษที่ 16 ขุมทรัพย์แห่งมอนโตซิวได้กระตุ้นกองทัพทั้งหมด… และก่อให้เกิดการต่อสู้ที่เลวร้าย การปล้นสะดมและการกวาดล้างที่เลวร้าย