ตัวทำลายต่อมไร้ท่อ

Dibutyl phthalate เป็นและเป็นพิษต่อพัฒนาการที่เป็นอันตรายต่อการพัฒนาระบบสืบพันธุ์เพศชาย มันสามารถทำให้เกิดวัยแรกรุ่นในเด็กผู้ชายและการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ ในระบบสืบพันธุ์ Diethylhexyl phthalate เป็นอันตรายต่อระบบสืบพันธุ์และอาจส่งผลต่อทารกในครรภ์ที่กำลังพัฒนา เครื่องสำอาง นอกจากนี้ยังได้รับการจัดประเภทโดย International Agency for Research on Cancer ว่าเป็นสารก่อมะเร็ง [5] สารเคมีเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ใช้ในผลิตภัณฑ์ดูแลร่างกายและเปลี่ยนได้ง่าย ตัวอย่างเช่น ใน Skin Deep® ซึ่งเป็นฐานข้อมูลเครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลอื่นๆ ของ EWG EWG พบไอโซบิวทิลพาราเบนและไอโซโพรพิลพาราเบนในผลิตภัณฑ์เพียง 96 และ 12 รายการตามลำดับที่เสนอขายตั้งแต่เดือนมกราคม 2017 การวิเคราะห์ในปี 2018 โดย EWG พบว่ามีผลิตภัณฑ์น้อยกว่า 200 รายการที่มี หนึ่งในสารเคมี PFAS 13 ชนิด [6] อุตสาหกรรมเครื่องสำอางเติบโตอย่างรวดเร็วตั้งแต่ปี 1938 เมื่อรัฐสภาประกาศใช้กฎหมายเครื่องสำอางครั้งสุดท้ายคือพระราชบัญญัติอาหาร ยา และเครื่องสำอาง ในเวลานั้น อุตสาหกรรมเครื่องสำอางมียอดขายประมาณ 1 พันล้านดอลลาร์ [7]  ในปี 2559 มียอดขายมากกว่า 169 พันล้านดอลลาร์ [8]  อย่างไรก็ตาม มีเพียงสองหน้าของพระราชบัญญัติ 829 หน้าที่ใช้บังคับกับเครื่องสำอาง และบทบัญญัติเหล่านั้นทำให้สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาไม่มีทรัพยากรทางการเงินและจำกัดอำนาจอย่างมากในการควบคุมสารเคมีและสารปนเปื้อนที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงเรื้อรัง [9]