รูขุมขนอักเสบ

4/19 _ รูขุมขนอักเสบจากแบคทีเรียที่ผิวเผินคือการติดเชื้อที่ทำให้เกิดแผล กระแทก และตกสะเก็ดบนผิวหนัง ความผิดปกติของผิวหนังเหล่านี้มองเห็นได้ง่ายกว่าในสุนัขขนสั้น ในสุนัขขนยาว โรคผิวหนังในสุนัข  อาการที่ชัดเจนที่สุดอาจเป็นขนที่หมองคล้ำและหลุดลอกโดยมีผิวหนังเป็นขุยอยู่ข้างใต้ รูขุมขนอักเสบมักเกิดขึ้นร่วมกับปัญหาผิวหนังอื่นๆ เช่น โรคเรื้อน อาการแพ้ หรือการบาดเจ็บ การรักษาอาจรวมถึงยาปฏิชีวนะแบบรับประทานและขี้ผึ้งหรือแชมพูต้านแบคทีเรีย พุพอง 5/19 _ การติดเชื้อแบคทีเรียอีกประเภทหนึ่งพุพองพบได้บ่อยในลูกสุนัข ทำให้เกิดตุ่มหนองที่อาจแตกและลอกออกได้ แผลพุพองมักเกิดขึ้นที่ส่วนท้องที่ไม่มีขน พุพองไม่ร้ายแรงและสามารถรักษาได้ด้วยวิธีแก้ปัญหาเฉพาะที่ ในบางกรณี การติดเชื้ออาจแพร่กระจายหรือยังคงอยู่ ที่เกี่ยวข้อง ซีบอร์เรีย 6/19 _ Seborrhea ทำให้ผิวหนังของสุนัขกลายเป็นมันเยิ้มและเกิดเกล็ด (รังแค) ในบางกรณี โรคนี้เป็นโรคทางพันธุกรรมที่เกิดขึ้นเมื่อสุนัขยังเด็กและคงอยู่ไปตลอดชีวิต แต่สุนัขส่วนใหญ่ที่เป็นโรค seborrhea จะพัฒนาเกล็ดเป็นภาวะแทรกซ้อนของปัญหาทางการแพทย์อื่นๆ เช่น อาการแพ้หรือความผิดปกติของฮอร์โมน ในกรณีเหล่านี้ สิ่งสำคัญคือต้องรักษาที่ต้นเหตุเพื่อไม่ให้อาการกำเริบ โดยทั่วไป seborrhea สามารถรักษาได้ด้วยแชมพูยาบางชนิด