ให้ความรู้เกี่ยวกับแมว

ในรายงานฉบับใหม่ นักวิจัยจากคณะสัตวแพทยศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียและคณะแพทยศาสตร์เปเรลแมนพบว่า อย่างน้อยหนึ่งตัวอย่างการแพร่เชื้อข้ามสายพันธุ์ การข้ามขอบเขตสายพันธุ์นี้ไม่ได้ทำให้ไวรัสเกิดการกลายพันธุ์จำนวนมาก . การเขียนในวารสารVirusesนักวิทยาศาสตร์ระบุแมวบ้านซึ่งได้รับการรักษาที่โรงพยาบาล Ryan ของ Penn Vet ซึ่งติดเชื้อ SARS-CoV-2 สายพันธุ์เดลต้าภายหลังการสัมผัสจากเจ้าของ ลำดับจีโนมทั้งหมดของไวรัสนั้นใกล้เคียงกับลำดับของไวรัสที่แพร่กระจายในผู้คนในภูมิภาคฟิลาเดลเฟียในเวลานั้น "SARS-CoV-2 มีขอบเขตของโฮสต์ที่กว้างมากอย่างไม่น่าเชื่อ" เอลิซาเบธ เลนนอน ผู้เขียนอาวุโสของงานนี้ สัตวแพทย์ และผู้ช่วยศาสตราจารย์ของ Penn Vet กล่าว "สิ่งนี้มีความหมายสำหรับฉันก็คือ ในขณะที่ SARS-CoV-2 ยังคงแพร่หลายในประชากรมนุษย์ เราจำเป็นต้องเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นในสัตว์สายพันธุ์อื่นๆ ด้วย" การค้นพบนี้เป็นตัวอย่างที่เผยแพร่ครั้งแรกของสายพันธุ์เดลต้าที่เกิดขึ้นในแมวบ้านในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การติดเชื้อของแมวสามารถระบุได้โดยการทดสอบอุจจาระของมันเท่านั้น ไม้กวาดจมูกไม่ได้ผลการทดสอบในเชิงบวก "สิ่งนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการสุ่มตัวอย่างที่ไซต์ของร่างกายหลายแห่ง" เลนนอนกล่าว "เราจะตรวจไม่พบสิ่งนี้หากเราเพิ่งทำการเช็ดล้างจมูก" Lennon และเพื่อนร่วมงานได้ทำการสุ่มตัวอย่างสุนัขและ แมว สำหรับ SARS-CoV-2 ตั้งแต่ช่วงต้นของการระบาดใหญ่ แมวสัตว์เลี้ยงตัวนี้ เพศเมียอายุ 11 ปี ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล Ryan ในเดือนกันยายนด้วยอาการระบบทางเดินอาหาร มีการสัมผัสกับเจ้าของที่ติดเชื้อ COVID-19 แม้ว่าเจ้าของจะแยกตัวจากแมวเป็นเวลา 11 วันก่อนเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล แต่สมาชิกในบ้านอีกคนก็ดูแลแมวในระหว่างนั้น การทำงานผ่าน Penn Center for Research on Coronaviruses and Other Emerging Pathogens และ Perelman School of Medicine microbiologist Frederic Bushman ทีมงานได้รับลำดับจีโนมทั้งหมดของไวรัสของแมว การจัดลำดับเผยให้เห็นตัวแปรเดลต้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เชื้อสาย AY.3 นักวิจัยไม่มีตัวอย่างจากเจ้าของที่ติดเชื้อ อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบลำดับกับฐานข้อมูลที่เก็บไว้โดยห้องปฏิบัติการ Bushman ไวรัสของแมวนั้นไม่มีอะไรผิดปกติในแง่ของลำดับของ SARS-CoV-2 ที่แพร่กระจายในภูมิภาค Delaware Valley ในขณะนั้น "เมื่อเราดูการสุ่มตัวอย่างลำดับของมนุษย์จากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ของเรา ไม่มีอะไรแตกต่างไปจากตัวอย่างแมวของเรามากนัก" เลนนอนกล่าว "ดังนั้น ข้อสังเกตของเราคือแมวไม่ได้ติดเชื้อไวรัสซึ่งมีความแตกต่างกันอย่างมาก" ไม่ใช่ทุกสายพันธุ์ของ SARS-CoV-2 ที่สามารถแพร่เชื้อไปยังโฮสต์ที่หลากหลายได้อย่างเท่าเทียมกัน ตัวอย่างเช่น สายพันธุ์หวู่ฮั่นดั้งเดิมไม่สามารถแพร่เชื้อในหนูได้ตามธรรมชาติ รุ่นต่อมาได้รับความสามารถนั้น นักวิทยาศาสตร์เริ่มพบการติดเชื้อในแมวและสุนัขตั้งแต่ช่วงแรกๆ ของการแพร่ระบาด โดยสันนิษฐานว่าติดเชื้อจากการสัมผัสใกล้ชิดกับเจ้าของ เลนนอนกล่าวว่า "ประเด็นสำคัญประการหนึ่งก็คือ เมื่อสายพันธุ์ต่างๆ ของ SARS-CoV-2 ปรากฏขึ้น ดูเหมือนว่าพวกมันจะยังคงรักษาความสามารถในการแพร่เชื้อได้หลากหลายสายพันธุ์" เลนนอนกล่าว แม้ว่ากรณีนี้ไม่ได้สร้างความตื่นตระหนกสำหรับไวรัสที่มีการกลายพันธุ์จำนวนมากในขณะที่มันย้ายระหว่างสายพันธุ์ Lennon และเพื่อนร่วมงาน รวมถึง Bushman และ Susan Weiss จากโรงเรียนแพทย์ของ Penn หวังว่าจะศึกษาตัวอย่างอื่นๆ ต่อไปเพื่อดูว่า SARS-CoV-2 เป็นอย่างไร วิวัฒนาการ สถาบันโรคติดเชื้อและโรคจากสัตว์สู่คนของ Penn Vet จะอำนวยความสะดวกในการดูปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสัตว์เมื่อพูดถึงการแพร่เชื้อโรค "เราทราบดีว่า SARS-CoV-2 กำลังอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงเมื่อผ่านระหว่างกันและแพร่เชื้อได้มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป" เลนนอนกล่าว "เราเห็นสิ่งนั้นด้วยตัวแปร omicron มันเป็นโฮสต์ที่ปรับตัวให้เข้ากับผู้คน นอกจากนี้เรายังต้องการทราบว่าเมื่อสัตว์ชนิดอื่นติดเชื้อ ไวรัสจะเริ่มปรับตัวเข้ากับสายพันธุ์เหล่านั้นหรือไม่ และสำหรับไวรัสเหล่านั้นที่อาจปรับตัวเข้ากับสายพันธุ์อื่น พวกมันยังแพร่เชื้อสู่มนุษย์หรือไม่?” เอลิซาเบธ เลนนอนเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ Pamela Cole สาขาอายุรศาสตร์แห่งคณะสัตวแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย