นักเรียน

มีงานวิจัยมากมายที่ระบุว่าการบูรณาการเป็นปัจจัยชี้ขาดสำหรับชีวิตนักศึกษาที่ประสบความสำเร็จ ทั้งในด้านสังคมและด้านวิชาการ สำหรับตัวบุคคลและสำหรับมหาวิทยาลัย นักเรียนที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมและรู้สึกผูกพันกับเพื่อนนักเรียนสามารถได้เกรดที่สูงขึ้นและมีแนวโน้มที่จะเรียนต่อ แต่การไปถึงที่นั่นเป็นเรื่องที่ท้าทาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องของนักเรียนต่างชาติ เมื่อมหาวิทยาลัยก้าวสู่สากล ประเด็นนี้จึงยิ่งกดดันมากขึ้น "หากนักเรียนได้รับอนุญาตให้เลือกอย่างอิสระ พวกเขามักจะร่วมมือกับผู้คนจากกลุ่มชาติพันธุ์เดียวกันกับพวกเขา ดังนั้นปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนจึงน้อยมาก และลดความรู้สึกมีส่วนร่วมและเป็นส่วนหนึ่งของผู้อื่น" เบ็คกี้ เบิร์กแมน อาจารย์อาวุโสและ หนึ่งในผู้เขียนการศึกษาใหม่ที่ดำเนินการในช่วงการระบาดของโรคโคโรนา เมื่อการเรียนการสอนเกิดขึ้นทางออนไลน์ งานคู่ลดความเครียด แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้านักเรียนไม่ได้รับอนุญาตให้ตัดสินใจเอง แต่ครูกลับตั้งเงื่อนไขว่าใครจะให้ความร่วมมือ ถ้าอย่างนั้นคุณจะเห็นผลในเชิงบวกมาก "เห็นได้ชัดว่าช่องว่างทางวิชาการและสังคมเชื่อมกันเมื่อครูตัดสินใจเลือกคู่ เพราะนักเรียนถูกบังคับให้ต้องรับมือกับความท้าทายด้วยกันด้วยวิธีที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แทนที่จะเลือกคู่ของตัวเองหรือทำงานเป็นกลุ่มใหญ่" นักเรียน ไม่ขาดความท้าทาย ภาระงานและวิธีการทำงานแบบดิจิทัลเป็นเรื่องยากสำหรับหลาย ๆ คน แต่พวกเขาระบุว่าการทำงานเป็นคู่ช่วยลดความเครียดของงาน แบ่งงานอย่างยุติธรรม และวิธีการทำงานก่อให้เกิดการติดต่อส่วนบุคคลใหม่ ๆ และในบางกรณี แม้แต่มิตรภาพ นักเรียนคนหนึ่งกล่าวว่าหลังจากทำงานเสร็จ พวกเขา "ใช้เวลา 45 นาทีในการพูดคุยเกี่ยวกับรถ มันสนุกมาก!" "เป็นผลที่น่าสนใจมาก ฉันคิดว่ามันยากที่จะเห็นว่าผลในเชิงบวกเหล่านี้จะเกิดขึ้นโดยไม่ได้รับคำแนะนำจากครู โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลักสูตรนี้ดำเนินการทางออนไลน์ ทั้งคู่ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่เริ่มต้นของหลักสูตร ก่อนที่จะมีกลุ่มที่ไม่เป็นทางการใดๆ มีเวลาในการสร้างฉันคิดว่านั่นเป็นสิ่งสำคัญ "Bergman กล่าว สิ่งที่น่าประหลาดใจคือผลลัพธ์เกี่ยวกับการสื่อสาร ซึ่งแตกต่างจากการวิจัยก่อนหน้านี้ที่แสดงให้เห็นว่าการสื่อสารในกลุ่มดาวต่างวัฒนธรรมเป็นอุปสรรค มันค่อนข้างตรงกันข้ามกับที่นี่ ปัจจัยหนึ่งที่นักเรียนให้ความสำคัญที่สุดคือ - การสื่อสารที่ดี "คำอธิบายประการหนึ่งอาจเป็นไปได้ว่าการวิจัยก่อนหน้านี้ทำในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษ ในขณะที่การศึกษาของเราแทบไม่มีใครใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ ซึ่งหมายความว่าทุกคนคุ้นเคยกับการพูดและเข้าใจภาษาที่สอง" แนวทางและโครงสร้างที่สำคัญในการประสบความสำเร็จ ความเป็นสากลและความสามารถระหว่างวัฒนธรรมมักถูกเน้นว่ามีความสำคัญสำหรับมหาวิทยาลัย และเมื่อพิจารณาจากผลการศึกษาใหม่ เบ็คกี้ เบิร์กแมนมองว่าคำแนะนำและโครงสร้างของอาจารย์เป็นปัจจัยแห่งความสำเร็จในการไปถึงที่นั่น "เรารู้ว่าการบูรณาการไม่ได้เกิดขึ้นเอง และเราไม่สามารถมอบความรับผิดชอบให้กับนักเรียนเป็นรายบุคคลได้ เราต้องการคำแนะนำจากครูและการดำเนินการที่มีโครงสร้างในทุกระดับ เพื่อให้นักเรียนทุกคนสามารถสัมผัสประสบการณ์การมีส่วนร่วมและเป็นเจ้าของ และสามารถเข้าถึงศักยภาพสูงสุดของพวกเขา" กล่าว เบิร์กแมน. การศึกษาเจาะลึกกับนักเรียน 64 คนจาก 14 เชื้อชาติและประสบการณ์ในหลักสูตร ในช่วงแปดสัปดาห์ พวกเขาเก็บบันทึกประจำวันเป็นประจำทุกสัปดาห์ และนักเรียนบางคนยังถูกติดตามด้วยการสัมภาษณ์เชิงคุณภาพ