การ์ตูน

ในปีถัดมา ดิสนีย์เริ่มสร้างซีรีส์ใหม่ชื่อ Silly Symphonies โดยใช้ชื่อภาพว่า The Skeleton Dance ซึ่งมีโครงกระดูกโผล่ขึ้นมาจากสุสานและแสดงการเต้นรำที่ส่งเสียงดังและแปลกประหลาดประกอบเพลงตามธีมคลาสสิก ภาพยนตร์ต้นฉบับที่ประสานกันอย่างฉับไว ทำให้ได้รับคำชมเชยจากซีรีส์นี้ แต่ด้วยต้นทุนที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากการวาดที่ซับซ้อนกว่าและงานด้านเทคนิค การดำเนินงานของดิสนีย์จึงตกอยู่ในอันตรายอย่างต่อเนื่องอย่างไรก็ตาม ความนิยมที่เพิ่มขึ้นของมิกกี้เมาส์และมินนี่แฟนสาวของเขา เป็นเครื่องยืนยันถึงรสนิยมของสาธารณชนที่มีต่อจินตนาการของสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่มีคำพูด ทักษะ และลักษณะนิสัยของมนุษย์ (ดิสนีย์เองเป็นผู้ให้เสียงมิกกี้จนถึงปี 1947) ความนิยมนี้นำไปสู่การประดิษฐ์ตัวละครสัตว์อื่นๆ เช่น โดนัลด์ดั๊กและสุนัขพลูโตและกู๊ฟฟี่ การ์ตูน ในปี 1933 ดิสนีย์สร้างเรื่องสั้นเรื่อง The Three Little Pigs ซึ่งมาถึงท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่และพัดถล่มประเทศ การดำเนินเรื่องตามเทพนิยายของหมูน้อยผู้ทำงานหนักและสร้างบ้านด้วยอิฐเพื่อต่อต้านเสียงหอบและพองตัวของหมาป่าที่คุกคาม เหมาะสมกับความต้องการความอดทนในการเผชิญกับภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ และเพลง "Who's Fear of the Big Bad" หมาป่า?” เป็นการเยาะเย้ยความทุกข์ยากอย่างมีความสุข ในช่วงเวลาเศรษฐกิจตกต่ำในช่วงต้นทศวรรษ 1930 ดิสนีย์ได้มอบความรักให้กับตัวเองและการ์ตูนของเขาอย่างเต็มที่ต่อผู้ชมทั่วโลก และการดำเนินงานของเขาก็เริ่มทำเงินได้แม้ว่าจะเกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำก็ตาม