อวกาศ

หลังจากปธน. การประกาศของจอห์น เอฟ. เคนเนดีในปี 2504 ว่าการส่งชาวอเมริกันไปดวงจันทร์จะเป็นเป้าหมายระดับชาติ เบราน์และคนอื่นๆ ทั้งในและนอกองค์การการบินและอวกาศแห่งชาติ (นาซา) มุ่งพัฒนายานส่งที่จะช่วยให้ปฏิบัติภารกิจบนดวงจันทร์โดยอาศัยการนัดพบ ไม่ว่าจะอยู่ในวงโคจรของโลกหรือดวงจันทร์ ทีมเบราน์มีจรวดที่ทรงพลังน้อยกว่าชื่อ Saturn I อยู่ในระหว่างการพัฒนา การออกแบบขั้นสูงซึ่งมีไว้สำหรับภารกิจบนดวงจันทร์ได้รับการกำหนดค่าให้ใช้เครื่องยนต์ F-1 ห้าเครื่องและตั้งชื่อตามพื้นฐานนั้นว่า Saturn VSaturn V ที่มียาน อวกาศ อพอลโลอยู่ด้านบน สูง 110.6 เมตร (363 ฟุต); น้ำหนักของมันในขณะที่บินขึ้นนั้นมากกว่า 3,000,000 กก. (6,600,000 ปอนด์) ระยะแรกให้กำลังยก 33,000 กิโลนิวตัน (7,500,000 ปอนด์) เมื่อบินขึ้น ขั้นตอนที่สองเร่งความเร็วจรวดเป็น 24,600 กม. (15,300 ไมล์) ต่อชั่วโมง หรือเกือบเท่ากับความเร็วรอบวงโคจร ขั้นตอนที่สามเร่งยานอวกาศให้มีความเร็ว 39,400 กม. (24,500 ไมล์) ต่อชั่วโมง หรือมากกว่า 10 กม. (6 ไมล์) ต่อวินาที ส่งลูกเรืออพอลโลทั้งสามไปยังดวงจันทร์ Saturn V ถูกใช้ตั้งแต่ปี 1968 ถึง 1972 ระหว่างโครงการ Apollo และเปิดตัวสถานีอวกาศ Skylab ในปี 1973