ปืนกล

ปืนกล น. อาวุธอัตโนมัติลำกล้องเล็กที่สามารถ ยิงได้รวดเร็ว ต่อเนื่อง . ปืนกลส่วนใหญ่เป็นอาวุธป้อนสายพานที่ยิงตั้งแต่ 500 ถึง 1,000 รอบต่อนาที และจะยิงต่อไปตราบเท่าที่เหนี่ยวไกไว้หรือจนกว่ากระสุนจะหมด ปืนกลได้รับการพัฒนาในปลายศตวรรษที่ 19 และได้เปลี่ยนแปืนกลสมัยใหม่แบ่งออกเป็นสามกลุ่ม เดอะปืนกลเบาเรียกอีกอย่างว่าอาวุธอัตโนมัติหมู่ ติดตั้ง bipod และควบคุมโดยทหารหนึ่งนาย มันมักจะมีแม็กกาซีนแบบกล่องและบรรจุกระสุนลำกล้องขนาด เล็กพลังระดับกลางที่ยิงโดยไรเฟิลจู่โจมของหน่วยทหาร เดอะปืนกลขนาดกลางหรือปืนกลเอนกประสงค์ ใช้สายพาน ติดตั้งบนขาสองขาหรือขาตั้ง และยิง กระสุนปืนไรเฟิลเต็มกำลัง ตลอดสงครามโลกครั้งที่ 2คำว่า ปืนกล หนัก กำหนดปืนกลระบายความร้อนด้วยน้ำซึ่งป้อนด้วยสายพาน จัดการโดยหน่วยพิเศษของทหารหลายนาย และติดตั้งบนขาตั้ง ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2488 คำนี้กำหนดกระสุนปืนอัตโนมัติที่ใหญ่กว่าที่ใช้ในปืนไรเฟิลต่อสู้ทั่วไป ลำกล้องที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุดคือ .50 นิ้วหรือ 12.7 มม. แม้ว่าปืนกลหนักของโซเวียตจะยิงกระสุน 14.5 มม. ปลงลักษณะของสงครามสมัยใหม่อย่างมาก