บรรยายถึงการปะทุครั้งร้ายแรงในตองกา

เมื่อวันที่ 15 มกราคม ภูเขาไฟ Hunga Tonga-Hunga Ha'apai ได้ทำลายล้างประเทศตองกา การปะทุทำให้เกิดสึนามิไกลถึงทะเลแคริบเบียนและสร้างคลื่นในชั้นบรรยากาศที่เดินทางไปทั่วโลกหลายครั้ง กรากะตัว ในขณะเดียวกัน ควันของภูเขาไฟก็พ่นก๊าซและเถ้าถ่านผ่านชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ไปยังชั้นมีโซสเฟียร์ด้านล่างเพียงสองเดือนหลังจากการปะทุ นักธรณีวิทยาได้รวบรวมเรื่องราวเบื้องต้นว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร Melissa Scruggs จาก UC Santa Barbara และศาสตราจารย์กิตติคุณ Frank Spera เป็นส่วนหนึ่งของทีมนักวิจัยนานาชาติที่ตีพิมพ์เรื่องราวแบบองค์รวมครั้งแรกของเหตุการณ์นี้ในวารสารEarthquake Research Advances ผู้เขียนคิดว่าการปะทุเมื่อวันก่อนอาจทำให้ภูเขาไฟพร้อมสำหรับการระเบิดอย่างรุนแรงโดยการจมช่องระบายอากาศหลักใต้พื้นผิวมหาสมุทร สิ่งนี้ทำให้หินหลอมเหลวกลายเป็นไอของน้ำทะเลปริมาณมาก ทำให้การปะทุของภูเขาไฟรุนแรงขึ้นในวันรุ่งขึ้น “นี่คือการปะทุครั้งใหญ่ที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย นับตั้งแต่ภูเขาปินาตูโบในปี 1991” สครักก์ส ผู้เขียนที่เกี่ยวข้องซึ่งศึกษากลไกการผสมและการปะทุของแมกมา และเพิ่งจบปริญญาเอกที่ UC Santa Barbara กล่าว เธอเปรียบเทียบเหตุการณ์ในเดือนมกราคมกับการปะทุของภูเขาไฟกรากะตัวในปี พ.ศ. 2426 ซึ่งได้ยินห่างออกไป 3,000 ไมล์ Hunga Tonga-Hunga Ha'apai (HTHH) เป็นภูเขาไฟสตราโตโวลคาโน: เป็นภูเขารูปทรงกรวยขนาดใหญ่ที่มีแนวโน้มที่จะเกิดการปะทุรุนแรงเป็นระยะๆ แต่โดยปกติจะมีการปะทุน้อยกว่า เป็นหนึ่งในหลาย ๆ ลูกตามแนวภูเขาไฟโทฟุอา ซึ่งเป็นแนวภูเขาไฟที่เลี้ยงโดยแมกมาจากแผ่นแปซิฟิกที่มุดตัวอยู่ใต้แผ่นเปลือกโลกอินโด-ออสเตรเลีย ความร้อนและแรงดันทำให้หินในแผ่นหินลดระดับ ขับน้ำและสารระเหยอื่นๆ ออกมา น้ำเดียวกันนั้นลดอุณหภูมิการหลอมละลายของหินด้านบน ทำให้เกิดภูเขาไฟลูกหนึ่งซึ่งอยู่ห่างจากขอบแผ่นเปลือกโลกประมาณ 100 กิโลเมตร