การประเมินความเสี่ยงขององค์การอนามัยโลก

การประเมินความเสี่ยงขององค์การอนามัยโลก จากการค้นพบเบื้องต้นของการสอบสวนทางระบาดวิทยาในท้องถิ่น สมมติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดเกี่ยวกับการแพร่เชื้อคือมันเกิดขึ้นจากการสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมในบริเวณที่พบนกที่ป่วยหรือตายหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลใกล้กับถิ่นที่อยู่ของกรณี จากข้อมูลที่ได้รับจนถึงขณะนี้ ไม่พบไวรัสในบุคคลอื่น เมื่อใดก็ตามที่ไวรัสไข้หวัดนกแพร่ระบาดในสัตว์ปีก นกป่า หรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม จะมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อแบบประปรายและผู้ป่วยกลุ่มเล็ก ๆ เนื่องจากการสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อหรือสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อน มาตรการด้านสาธารณสุขถูกนำมาใช้โดยทั้งหน่วยงานด้านสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ รวมถึงการติดตามเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์และผู้ติดต่ออื่น ๆ ของกรณีที่ได้รับการยืนยันจากห้องปฏิบัติการ ในขณะที่การระบุลักษณะเฉพาะเพิ่มเติมของไวรัสจากกรณีของมนุษย์นี้อยู่ในระหว่างรอดำเนินการ แต่หลักฐานทางระบาดวิทยาและไวรัสวิทยาที่มีอยู่ในปัจจุบันบ่งชี้ว่าไวรัส A(H5) ยังไม่ได้รับความสามารถสำหรับการแพร่เชื้อที่ยั่งยืนระหว่างมนุษย์ ดังนั้นความเป็นไปได้ของการแพร่กระจายจากคนสู่คนจึงต่ำ จากข้อมูลที่มีอยู่ WHO ประเมินว่าความเสี่ยงต่อประชากรทั่วไปที่เกิดจากไวรัสนี้อยู่ในระดับต่ำ หากผู้ติดเชื้อจากพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบเดินทางไปต่างประเทศ อาจตรวจพบการติดเชื้อในประเทศอื่นระหว่างการเดินทางหรือหลังจากเดินทางมาถึง หากสิ่งนี้เกิดขึ้น โรคภัย การแพร่กระจายในระดับชุมชนต่อไปนั้นไม่น่าเป็นไปได้ เนื่องจากไวรัสนี้ไม่ได้รับความสามารถในการแพร่เชื้อระหว่างมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย