การศึกษามลพิษทางอากาศรายวันทั่วโลกแสดงให้เห็นว่าแทบไม่มีที่ไหนในโลกที่ปลอดภัย

ที่สำคัญ แม้ว่าระดับรายวันในยุโรปและอเมริกาเหนือจะลดลงในช่วงสองทศวรรษจนถึงปี 2019 ระดับก็เพิ่มขึ้นในเอเชียใต้ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ละตินอเมริกา และแคริบเบียน โดยมากกว่า 70% ของวันทั่วโลกมีระดับสูงกว่าระดับที่ปลอดภัย การขาดสถานีตรวจวัดมลพิษทั่วโลกสำหรับมลพิษทางอากาศ ทำให้ขาดข้อมูลเกี่ยวกับการสัมผัส PM 2.5 ในระดับท้องถิ่น ระดับชาติ ระดับภูมิภาค และระดับโลก ปัจจุบัน การศึกษานี้นำโดยศาสตราจารย์ Yuming Guo จากคณะสาธารณสุขศาสตร์และเวชศาสตร์ป้องกันมหาวิทยาลัย Monash และตีพิมพ์ในวารสารLancet Planetary Healthได้จัดทำแผนที่ว่า PM 2.5เปลี่ยนแปลงไปทั่วโลกอย่างไรในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ทีมวิจัยใช้การสังเกตการณ์ติดตามคุณภาพอากาศแบบดั้งเดิม เครื่องตรวจจับมลพิษทางอุตุนิยมวิทยาและอากาศที่ใช้ดาวเทียม วิธีการทางสถิติและการเรียนรู้ด้วยเครื่องเพื่อประเมินความเข้มข้นของมลพิษ PM 2.5ทั่วโลกได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น ตามที่ศาสตราจารย์ Guo กล่าว "ในการศึกษานี้ เราใช้วิธีการเรียนรู้ด้วยเครื่องที่เป็นนวัตกรรมใหม่เพื่อรวมข้อมูลอุตุนิยมวิทยาและธรณีวิทยาหลายรายการเพื่อประเมินความเข้มข้นของ PM 2.5ที่ระดับพื้นผิวโลกรายวันที่ความละเอียดเชิงพื้นที่สูงประมาณ 10 กม. × 10 กม. สำหรับเซลล์กริดทั่วโลกในปี 2543-2562 โดยเน้นที่ ในพื้นที่ที่สูงกว่า 15 ไมโครกรัม/ลูกบาศก์เมตร ซึ่งองค์การอนามัยโลกถือเป็นขีดจำกัดที่ปลอดภัย (เกณฑ์นี้ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่)" เขากล่าว การศึกษาเผยให้เห็นว่าความเข้มข้นของ PM 2.5 ประจำปี และวันที่สัมผัส PM 2.5สูงในยุโรปและอเมริกาตอนเหนือลดลงในช่วงสองทศวรรษของการศึกษา ในขณะที่การสัมผัสเพิ่มขึ้นในเอเชียตอนใต้ ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ละตินอเมริกาและแคริบเบียน