อาจารย์โยคีพูดถูก การฝึกสมาธิและการหายใจสามารถฝึกความคิดของคุณได้

การทำสมาธิที่เน้นลมหายใจและการฝึกหายใจแบบโยคีมีประโยชน์ด้านการรับรู้มากมาย รวมถึงความสามารถในการจดจ่อที่เพิ่มขึ้น จิตใจที่ล่องลอยน้อยลง ระดับความตื่นตัวดีขึ้น อารมณ์เชิงบวกมากขึ้น ปฏิกิริยาทางอารมณ์ลดลง และอื่นๆ อีกมากมาย อย่างไรก็ตาม จนถึงปัจจุบัน ยังไม่มีการเสนอแนะความเชื่อมโยงทางสรีรวิทยาโดยตรงระหว่างการหายใจและการรับรู้ การวิจัยแสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกว่าการหายใจ ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของการฝึกสมาธิและการฝึกสติ ส่งผลโดยตรงต่อระดับของสารเคมีธรรมชาติในสมองที่เรียกว่านอร์อะดรีนาลีน สารเคมีนี้จะถูกปล่อยออกมาเมื่อเราถูกท้าทาย อยากรู้อยากเห็น ออกกำลังกาย มีสมาธิหรือถูกกระตุ้นทางอารมณ์ และหากผลิตในระดับที่เหมาะสม จะช่วยให้สมองสร้างการเชื่อมต่อใหม่ เช่น ปุ๋ยในสมอง วิธีที่เราหายใจ ส่งผลโดยตรงต่อเคมีในสมองของเรา ในลักษณะที่สามารถเพิ่มความสนใจของเราและปรับปรุงสุขภาพสมองของเรา การศึกษาที่ดำเนินการโดยนักวิจัยที่ Trinity College Institute of Neuroscience และ Global Brain Health Institute ที่ Trinity พบว่าผู้เข้าร่วมที่มีสมาธิดีในขณะที่ทำงานที่ต้องการความสนใจมากนั้นมีการประสานระหว่างรูปแบบการหายใจและความสนใจมากกว่า ผู้ที่มีสมาธิไม่ดี ผู้เขียนเชื่อว่าอาจเป็นไปได้ที่จะใช้การฝึกควบคุมลมหายใจเพื่อรักษาสมาธิและส่งเสริมสุขภาพสมอง Michael Melnychuk ผู้สมัครระดับปริญญาเอกของ Trinity College Institute of Neuroscience, Trinity และผู้เขียนนำของการศึกษานี้อธิบายว่า "ผู้ฝึกโยคะอ้างว่าเป็นเวลาประมาณ 2,500 ปีแล้วว่าการหายใจมีอิทธิพลต่อจิตใจ ในการศึกษาของเรา เรามองหาความเชื่อมโยงทางสรีรวิทยา ที่สามารถช่วยอธิบายคำกล่าวอ้างเหล่านี้ได้โดยการวัดการหายใจ เวลาตอบสนอง และการทำงานของสมองในพื้นที่เล็กๆ ในก้านสมอง ที่เรียกว่า locus coeruleus ซึ่งสร้าง noradrenaline Noradrenaline เป็นระบบการทำงานอเนกประสงค์ในสมอง เมื่อเราเครียด ผลิตนอร์อะดรีนาลีนมากเกินไปและเราไม่สามารถโฟกัสได้ เมื่อเรารู้สึกเฉื่อยชา เราผลิตน้อยเกินไปและไม่สามารถมีสมาธิได้ มีจุดที่น่าสนใจของนอร์อะดรีนาลีนที่ทำให้อารมณ์ ความคิด และความทรงจำของเราชัดเจนขึ้นมาก" "การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อคุณหายใจเข้า locus coeruleus กิจกรรมจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อย และเมื่อคุณหายใจออก กิจกรรมจะลดลง พูดง่ายๆ ก็คือ ความสนใจของเราได้รับอิทธิพลจากลมหายใจของเรา และมันขึ้นและลงตามวัฏจักรของการหายใจ มัน เป็นไปได้ว่าการจดจ่อและควบคุมการหายใจจะทำให้ระดับความสนใจของคุณดีขึ้นได้ และเช่นเดียวกัน การโฟกัสไปที่ระดับความสนใจจะทำให้การหายใจของคุณประสานกันมากขึ้น" การหายใจ การวิจัยนี้ให้ความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับกลไกทางสรีรวิทยาซึ่งเป็นรากฐานของการฝึกสมาธิในสมัยโบราณ การค้นพบนี้ได้รับการตี พิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ในบทความเรื่อง 'การมีเพศสัมพันธ์ระหว่างการหายใจและความสนใจผ่าน locus coeruleus: ผลของการทำสมาธิและปราณายามะ' ในวารสารPsychophysiology การวิจัยเพิ่มเติมสามารถช่วยในการพัฒนาวิธีการรักษาที่ไม่ใช้เภสัชวิทยาสำหรับผู้ที่มีภาวะสมาธิสั้น เช่น สมาธิสั้นและการบาดเจ็บที่สมอง และในการสนับสนุนความรู้ความเข้าใจในผู้สูงอายุ ตามธรรมเนียมแล้ว การฝึกที่เน้นลมหายใจมีอยู่ 2 ประเภท ได้แก่ ประเภทที่เน้นการหายใจ (สติ) และประเภทที่ต้องควบคุมการหายใจ (การฝึกหายใจลึกๆ เช่น ปราณายามะ) ในกรณีที่ความสนใจของบุคคลถูกรบกวน การปฏิบัติที่เน้นสมาธิและการจดจ่อ เช่น การเจริญสติ โดยที่บุคคลนั้นจดจ่ออยู่กับความรู้สึกของลมหายใจแต่ไม่ได้พยายามควบคุม อาจเป็นประโยชน์มากที่สุด ในกรณีที่ระดับความตื่นตัวของบุคคลเป็นสาเหตุของความสนใจที่ไม่ดี เช่น อาการง่วงนอนขณะขับรถ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะระหว่างการสอบ หรือระหว่างอาการตื่นตระหนก ควรปรับเปลี่ยนระดับความตื่นตัวในร่างกายด้วยการควบคุมการหายใจ . เทคนิคทั้งสองนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพทั้งในระยะสั้นและระยะยาว เอียน โรเบิร์ตสัน ผู้อำนวยการร่วมของ Global Brain Health Institute at Trinity และผู้วิจัยหลักของการศึกษากล่าวเพิ่มเติมว่า "โยคีและผู้ปฏิบัติธรรมชาวพุทธถือว่าลมหายใจเป็นสิ่งที่เหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับการทำสมาธิมานานแล้ว เชื่อกันว่าโดยการสังเกตลมหายใจและการควบคุม การเปลี่ยนแปลงความตื่นตัว ความสนใจ และการควบคุมอารมณ์ที่จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อผู้ทำสมาธินั้นเกิดขึ้นจริงในรูปแบบที่แม่นยำ การวิจัยของเราพบว่ามีหลักฐานสนับสนุนมุมมองที่ว่ามีความแข็งแกร่ง ความเชื่อมโยงระหว่างการปฏิบัติที่มีลมหายใจเป็นศูนย์กลางกับจิตใจที่มั่นคง" "การค้นพบของเราอาจมีความหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการวิจัยเกี่ยวกับอายุของสมอง โดยทั่วไปแล้วสมองจะสูญเสียมวลเมื่ออายุมากขึ้น แต่น้อยกว่าในสมองของผู้ทำสมาธิในระยะยาว สมองที่ 'อ่อนเยาว์' มากขึ้นจะมีความเสี่ยงลดลงต่อภาวะสมองเสื่อมและเทคนิคการทำสมาธิอย่างมีสติทำให้สมองแข็งแรงขึ้น การวิจัยของเราเสนอเหตุผลหนึ่งที่เป็นไปได้สำหรับสิ่งนี้ - การใช้ลมหายใจของเราเพื่อควบคุมหนึ่งในสารเคมีธรรมชาติของสมอง นอร์อะดรีนาลีน ซึ่งใน 'ปริมาณ' ที่เหมาะสมจะช่วยให้สมองสร้างการเชื่อมต่อใหม่ ๆ ระหว่างเซลล์ การศึกษานี้ให้เหตุผลอีกประการหนึ่งสำหรับ ให้ทุกคนได้เสริมสร้างสุขภาพของสมองด้วยกิจกรรมที่หลากหลายตั้งแต่การออกกำลังกายแบบแอโรบิกไปจนถึงการทำสมาธิ"