โลหิตจาง

การรักษา GVHD พยายามระงับการกระตุ้นของทีเซลล์ที่ปลูกถ่าย ในขณะเดียวกันก็รักษาความมีชีวิตของไขกระดูกผู้บริจาค สิ่งนี้สำเร็จได้ด้วยระเบียบการรักษาที่มีการจัดการอย่างระมัดระวัง ซึ่งโดยทั่วไปรวมถึงการบริหารสารกดภูมิคุ้มกัน เช่น ไซโคลสปอรินและกลูโคคอร์ติคอยด์ (เช่น คอร์ติโซน) และแอนติเมตาโบไลต์ เช่น เมโธเทรกเซต ที่รบกวนเมแทบอลิซึมของเซลล์และการเพิ่มจำนวน ผู้ป่วยที่มี GVHD ที่หักเหต่อสารเหล่านี้อาจได้รับการรักษาด้วยโมโนโคลนอลแอนติบอดี โลหิตจาง ซึ่งออกแบบมาเพื่อจับและบล็อกเป้าหมายเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการสร้างการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน ตัวอย่างของโมโนโคลนอลแอนติบอดีที่อาจใช้ในการรักษา GVHD คือ muromonab-CD3 ซึ่งทำงานโดยการปิดกั้นความสามารถของทีเซลล์ของผู้บริจาคในการจดจำแอนติเจน โมโนโคลนอลแอนติบอดีอื่นๆ ที่อาจใช้สำหรับ GVHD ทำหน้าที่โดยการปิดกั้นตัวรับที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นทีเซลล์ที่เป็นสื่อกลาง