การมีโรคหัวใจและหลอดเลือดหรือระดับความดันโลหิตเมื่อเข้ารับการศึกษาไม่ได้แก้ไขผลของการรักษา

นี่เป็นการศึกษาที่ใหญ่ที่สุดและมีรายละเอียดมากที่สุดเท่าที่เคยมีมาเพื่อตรวจสอบคำถามเหล่านี้ นักวิจัยได้รวมข้อมูลเกี่ยวกับบุคคลที่เข้าร่วมการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มและทำการวิเคราะห์อภิมาน โรคหัวใจขาดเลือด การศึกษารวมผู้เข้าร่วม 348,854 คนจาก 48 การทดลอง ผู้เข้าร่วมถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม: กลุ่มที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือดมาก่อน และกลุ่มที่ไม่มี แต่ละกลุ่มแบ่งออกเป็นเจ็ดกลุ่มย่อยตามความดันโลหิตซิสโตลิกที่เข้าศึกษา (น้อยกว่า 120, 120-129, 130-139, 140-149, 150-159, 160-169, 170 และสูงกว่า mmHg) ในช่วงสี่ปีของการติดตามโดยเฉลี่ย การลดความดันโลหิตซิสโตลิกทุกๆ 5 มิลลิเมตรปรอทช่วยลดความเสี่ยงสัมพัทธ์ของเหตุการณ์หัวใจและหลอดเลือดที่สำคัญได้ประมาณ 10% ความเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือดสมอง โรคหัวใจขาดเลือด ภาวะหัวใจล้มเหลว และการเสียชีวิตจากโรคหัวใจและหลอดเลือดลดลง 13% 7% และ 14% และ 5% ตามลำดับ