การศึกษาใหม่ท้าทายหลักการที่ว่าไวรัสเริม เช่นเดียวกับไวรัสที่ถูกห่อหุ้มส่วนใหญ่

ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าไวรัสยังคงเสถียรและแพร่เชื้อได้นานถึงสามสัปดาห์ โดยค่า pH และอุณหภูมิเป็นสองปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการกำหนดระยะเวลาที่ไวรัส 'รอดชีวิต' น่าแปลกที่การเติมดินลงในน้ำดูเหมือนจะ "ดึง" ไวรัสออกจากน้ำและทำให้มันคงตัวในดิน อากาศ ซึ่งบ่งชี้ว่าไวรัสในแหล่งน้ำธรรมชาติอาจคงอยู่เป็นเวลานานโดยไม่แพร่เชื้อไปยังโฮสต์เพิ่มเติม ดังนั้นในกรณีของไวรัสเริมในม้า ม้าหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ ที่ไวต่อไวรัสเหล่านี้อาจติดเชื้อไวรัสเริมจากแหล่งน้ำได้นานหลังจากที่สัตว์ที่กำจัดไวรัสออกจากพื้นที่ไปแล้ว ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าไวรัส เช่น equine herpesviruses อาจกลายเป็นส่วนหนึ่งของ "virome" ในสิ่งแวดล้อมและยังคงแพร่เชื้อได้ ไวรัสเริมในม้าแพร่กระจายไปในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เช่น หมีขั้วโลกและแรด โดยไม่มีการสัมผัสโดยตรงกับม้าหรือญาติของม้าทั้งในป่าและในกรงขัง ซึ่งมักส่งผลร้ายแรงตามมา แหล่งน้ำที่ใช้ร่วมกันอาจเป็นแหล่งและพาหะของการติดเชื้อ