ตัวบ่งชี้ที่เป็นไปได้สำหรับความเสี่ยงของโรคอ้วนที่ตรวจพบระหว่างการนอนหลับ

ตลอดทั้งวัน เราได้รับพลังงานจากการสลายคาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีนในร่างกายผ่านกระบวนการเมแทบอลิซึม ตัวอย่างเช่น ทันทีหลังรับประทานอาหาร พลังงานส่วนใหญ่ของเรามาจากคาร์โบไฮเดรต ในขณะที่หลังจากอดอาหาร พลังงานส่วนใหญ่มาจากไขมัน ความสามารถของร่างกายในการเปลี่ยนแหล่งพลังงานเมแทบอลิซึมเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของภาวะโภชนาการ เช่น หลังอาหารและระหว่างการนอนหลับ เรียกว่า ความยืดหยุ่นในการเผาผลาญ การวิจัยพบว่าความยืดหยุ่นที่หยุดชะงักนั้นสัมพันธ์กับโรคต่างๆ เช่น โรคอ้วนและโรคเบาหวาน ศาสตราจารย์ Kumpei Tokuyama และทีมนักวิจัยของเขาที่มหาวิทยาลัย Tsukuba ได้ทำการศึกษาการเผาผลาญระหว่างการนอนหลับ นอนหลับ"เราสนใจว่าเมแทบอลิซึมเปลี่ยนแปลงอย่างไรระหว่างการนอนหลับ และเราจะตรวจจับความแตกต่างของเมตาบอลิซึมในคนที่มีเมแทบอลิซึมที่ไม่ยืดหยุ่นได้อย่างไร" ศาสตราจารย์โทคุยามะอธิบาย วิธีการพื้นฐานที่ทีมใช้นั้นมุ่งเน้นไปที่การวัดที่เรียกว่าความฉลาดทางการหายใจ ซึ่งเรียกโดยย่อว่า RQ ซึ่งจะวัดปริมาณออกซิเจนที่เราใช้และปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ที่เราหายใจออก เมื่อปริมาณเท่ากัน -- ค่า RQ เท่ากับ 1 -- แสดงว่าแหล่งพลังงานคือคาร์โบไฮเดรต เมื่ออัตราส่วนลดลงประมาณ 0.8 แสดงว่ามีการใช้ไขมันหรือโปรตีนเป็นแหล่งพลังงาน ในการระบุลักษณะการเปลี่ยนแปลงของเมแทบอลิซึมเมื่อเวลาผ่านไป นักวิจัยได้วัดอัตราส่วนคาร์บอนไดออกไซด์/ออกซิเจนจากคน 127 คน ทุก ๆ 5 นาทีในช่วง 24 ชั่วโมง